29 de junio de 2011

El nordeste y la niebla.

Acostumbrados a ella, normalmente siempre nos acompaña después de un maravilloso día de sol en el que el agua de mar se condensa transformándose en vapor.

Foto: Desde arriba, se acerca.



Si el nordeste es constante consigue alejarla y mantenerla a ralla, pero a medida que afloja el viento la niebla gana la batalla.

Foto: Desde abajo, te come.

16 de junio de 2011

Contra el garrafón.

Si eres un amante do bo producto no pierdas la ocasión, dejate de ir a la playa con viento oeste y aprovecha que la guinda está en temporada.

Foto: Materia prima.


Añádele un poquito de caña de holanda que recibe este nombre porque los holandeses eran los mayores comerciantes de aguardientes del mundo. Se trata de aguardiente puro de vino rectificado para su consumo por debajo de los 70 graditos.

Foto: Mais vale que sobre.


Las proporciones y medidas siempre las decidirá la abuela.

Foto: Ingredientes, sin perejil Argui, sin perejil.



Foto: Destilería Casal dos Ovos, traballo en familia sinónimo de calidade.

9 de junio de 2011

5 años de Esnifa Salitre

La semana está siendo un poco dura lo que ha hecho que tenga poco tiempo para todo, ayer a última hora del día cuando revisé mi bandeja de correo me empecé a encontrar varios mensajes con el título "Quinto aniversario" y pensando que podría tratarse de un virus empecé a borrarlos.

Vi que algunos por el título tenían algo de sentido y es que ayer este blog cumplía desde sus inicios 5 añitos.

Para conmemorarlo he decidido dejaros con un par de comentarios aportados al blog por un rapaz escravo ya que me siento identificado con su forma de ver las cosas.

El primero de los comentarios está directamente relacionado con el sacrilegio que realizan algunos ayuntamientos eliminando de las playas en época estival las algas de los arenales para un mayor "confort" de los bañistas.

"
As algas son un gran manjar. Apto pra padais exquisitos ainda que a moita xente lle dan noxo xa sexa por ignorancia, fineza ou simple natureza del.

O certo é que moitas das algas que vemos varadas como certas laminarias, os espaguetti de mar, a leituga de mar e outras vermellas como o musgo de irlanda son de moito sabore na cociña e son ademáis os maiores antioxidantes que existen.

Unha fonte de vida.

Simplemente hai que saber utilizalas, compralas ou collelas. Está claro que non se collen as algas da Malata ou as que aparecen na praia.
Cóllense a principios da primavera xusto antes da floración, cando están millor. en zonas abertas e batidas a cargo de buzos especializados ou en poucos casos cando non fai falta mergullarse coas mareas vivas. Cando perdan a flor, a forza e tamén moitas das súas propiedades será ca chegada do verán. Un pequeno mar de fondo as arrincará e virán varar na costa completando un gran ciclo a medida que se van descompoñendo.

Non podemos dicir o mesmo da merda, si merda, osea bolsas de plástico, garrafas de jasoil, lexía, residuos de algúns barcos.....

En fin, se a al´guén lle molestan as algas non hai que pecharse á mesma praia de sempre, haberá moitas máis calas e praias sen algas e pra tódolos ventos cada cual máis bonita se non se quere tar agobiado por algo tan natural como algas.

A min agóbianme outras cousas...desvieime pa moita xente, pero outra sabe que non.

Conclusións: O mundo vai a peor sen solución, as cousas e valores do natural pérdense e por último, hai moito señorito solto.
"


Foto: Cristina disfrutando de las algas, el 100% de los videos del blog y muchas cosas más son gracias a ella.


El segundo de los comentarios viene relacionado con las webcams, los móviles y también por culpa de los blogs ya que se está perdiendo en gran parte la esencia de salir a surfear y buscarte la vida.
Muchos son los que esperan a que el amigo le pegue un telefonazo o a ver algun que otro comentario en internet que le aporte alguna pista de donde está el baño bueno.

"Eche coma ir coller unha boa marajota. Tes que saber que furao vai ter as millores condicios pra collela e saber que está comendo alí...se me din onde teño que lanzar e onde van estar o día seguinte non ten mérito...

O mar elixe sempre aos que saben no lugar citado, sempre hai quen non pode por traballo e imaxina o que se está perdendo. Gustame esa maneira de pensar."


Foto: Buscando el lugar citado, Fotografo:Pabolinho.




Por último a todos aquellos que se lo están pensado, les animo a que monten un blog y compartan lo que quieran con el resto.

Desde ese surfista que todos los años se pega dos grandes viajes a sitios paradisíacos hasta el surfista que solo surfea la ola que tiene delante de casa y no se mueve a la playa de al lado que está a menos de 5 minutos. Tanto uno como otro seguro que tienen cosas que aportar.