9 de junio de 2011

5 años de Esnifa Salitre

La semana está siendo un poco dura lo que ha hecho que tenga poco tiempo para todo, ayer a última hora del día cuando revisé mi bandeja de correo me empecé a encontrar varios mensajes con el título "Quinto aniversario" y pensando que podría tratarse de un virus empecé a borrarlos.

Vi que algunos por el título tenían algo de sentido y es que ayer este blog cumplía desde sus inicios 5 añitos.

Para conmemorarlo he decidido dejaros con un par de comentarios aportados al blog por un rapaz escravo ya que me siento identificado con su forma de ver las cosas.

El primero de los comentarios está directamente relacionado con el sacrilegio que realizan algunos ayuntamientos eliminando de las playas en época estival las algas de los arenales para un mayor "confort" de los bañistas.

"
As algas son un gran manjar. Apto pra padais exquisitos ainda que a moita xente lle dan noxo xa sexa por ignorancia, fineza ou simple natureza del.

O certo é que moitas das algas que vemos varadas como certas laminarias, os espaguetti de mar, a leituga de mar e outras vermellas como o musgo de irlanda son de moito sabore na cociña e son ademáis os maiores antioxidantes que existen.

Unha fonte de vida.

Simplemente hai que saber utilizalas, compralas ou collelas. Está claro que non se collen as algas da Malata ou as que aparecen na praia.
Cóllense a principios da primavera xusto antes da floración, cando están millor. en zonas abertas e batidas a cargo de buzos especializados ou en poucos casos cando non fai falta mergullarse coas mareas vivas. Cando perdan a flor, a forza e tamén moitas das súas propiedades será ca chegada do verán. Un pequeno mar de fondo as arrincará e virán varar na costa completando un gran ciclo a medida que se van descompoñendo.

Non podemos dicir o mesmo da merda, si merda, osea bolsas de plástico, garrafas de jasoil, lexía, residuos de algúns barcos.....

En fin, se a al´guén lle molestan as algas non hai que pecharse á mesma praia de sempre, haberá moitas máis calas e praias sen algas e pra tódolos ventos cada cual máis bonita se non se quere tar agobiado por algo tan natural como algas.

A min agóbianme outras cousas...desvieime pa moita xente, pero outra sabe que non.

Conclusións: O mundo vai a peor sen solución, as cousas e valores do natural pérdense e por último, hai moito señorito solto.
"


Foto: Cristina disfrutando de las algas, el 100% de los videos del blog y muchas cosas más son gracias a ella.


El segundo de los comentarios viene relacionado con las webcams, los móviles y también por culpa de los blogs ya que se está perdiendo en gran parte la esencia de salir a surfear y buscarte la vida.
Muchos son los que esperan a que el amigo le pegue un telefonazo o a ver algun que otro comentario en internet que le aporte alguna pista de donde está el baño bueno.

"Eche coma ir coller unha boa marajota. Tes que saber que furao vai ter as millores condicios pra collela e saber que está comendo alí...se me din onde teño que lanzar e onde van estar o día seguinte non ten mérito...

O mar elixe sempre aos que saben no lugar citado, sempre hai quen non pode por traballo e imaxina o que se está perdendo. Gustame esa maneira de pensar."


Foto: Buscando el lugar citado, Fotografo:Pabolinho.




Por último a todos aquellos que se lo están pensado, les animo a que monten un blog y compartan lo que quieran con el resto.

Desde ese surfista que todos los años se pega dos grandes viajes a sitios paradisíacos hasta el surfista que solo surfea la ola que tiene delante de casa y no se mueve a la playa de al lado que está a menos de 5 minutos. Tanto uno como otro seguro que tienen cosas que aportar.

12 comentarios:

asesese dijo...

carallo jracias hombre...saludame siempre eh!!! de cando e isto...debia andar no ciclo de cociña ainda e co tema das algas jajajajaja presumindo dos novos nomes que aprendin en ves de sarjazos,cañotos,pata de jaliña,jolfos ,marmulos....en fin voute ter que levar a bojar no bote que te vexo cun esprito moi escravo...asi que bojas ti(pero polo rejiño eh) e eu paseolles as jarabetas cas patas do polo da casa e as xaibas na xabeira aver se aferramos aljun.parabens polos 5 anos de blojero.....dise asi no?xp

Anónimo dijo...

Enhorabuena po resos 5 añitos Nestor!Es un placer seguir tu blog. Nos vemos por el agua!

Pablo

Juan dijo...

Enhorabuena por estos 5 años! No sé si decir sólo 5 años o ya 5 años! Pensaba que ya lo tenías antes de que empezara la carrera! Se ve que no.
Muchas miles de visitas...
Un blog auténtico. Hace ya bastante tiempo que ha perdido ritmo, pero la esencia se mantiene, el criterio sigue presente.
Un saludo, sigo a lo mío!

Unknown dijo...

Criterio, xusto e o q ti tes e o teu blog tamèn...
Q veñan 50 anos mais con este salitre...Apertas jrandes

BarbaKana dijo...

Enhorabuena...asi que...Mas madera !Tu dale que yo te leo otros 5 o 50.Un saludo.

Anónimo dijo...

Hey - I am certainly happy to find this. Good job!

Kiko dijo...

joer 5 años, mas pelo tenía yo...mas ilusiones, mas ganas de vivir, pero menos olas cogidas y las que faltan...serán por lo menos otros 5.

unha aperta!!

wtcollote dijo...

Aunque no nos conocemos, ya hace casi 4 años que sigo este descubrimiento desde que encontré un vídeo tuyo titulado "Paraíso Tablonero", lo recuerdas?
Desde aquel momento, espero el día en que pueda encontrar esa playa y esas condiciones para ir a visitarla.
Saludos desde Cantabria de otro gallego en otro paraíso del surf.
Gracias por este blog.

Néstor dijo...

Gracias a todos por los coments, que son los que realmente dan vida a los blogs en muchas ocasiones.

Collote; claro que me acuerdo del paraiso tablonero, es más si me permites un consejo esta primevera tenemos unos fondos patéticos a excepción de ese paraiso, así q si tienes unos días ya sabes.

Saludos

wtcollote dijo...

Te tomo la palabra! y aunque soy más de izquierdas, esa larga derecha algún día caerá.
Saludos!

Unknown dijo...

Te animo a seguir mucho tiempo más, soy fiel seguidor y es un placer.
Nos vemos en la playa!

Alejandro dijo...

Enhorabuena por esos 5 añitos!!!
A seguir dando guerra tanto en las olas como en las lineas digitales que escribes en tu blog.

Un saludo